Angst voor afwijzing

Af en toe ga ik naar een kledingruil evenement. Voor de mensen die dit niet kennen; je neemt een aantal kledingstukken mee die je niet meer draagt en anderen doen dat ook en dan ruil je kleding met elkaar. Ik kan erg blij worden van een voor mij nieuw, maar tweedehands, kledingstuk.

Door mijn negatieve zelfbeeld heb ik de neiging om te denken dat wat ik leuk vind raar gevonden wordt. Een automatische reflex zorgt ervoor dat ik het niet zeg. “Dat zal de ander wel vies of raar vinden” zeggen mijn gedachten. Ik schaam me.

Omdat dit door mijn negatieve zelfbeeld komt en het niet de waarheid is ben ik aan het oefenen en probeer ik wel te vertellen wat ik leuk vind. Ik wil mij ook niet meer langer voordoen als iemand die ik niet ben om maar niet raar gevonden of afgewezen te worden.

Toen ik weer een keer de reflex had om dit maar niet te vertellen aan een vriendin met wie ik had afgesproken, merkte ik deze op, en ging ertegen in en vertelde wel dat ik naar een kledingruil evenement was geweest. De vriendin reageerde verrast en geïnteresseerd en vroeg mij wat dat precies is. En later ging het gesprek verder over een ander onderwerp.
“Hee”, dacht ik, “dat viel best mee”. En ik voelde mijn zelfvertrouwen een klein beetje groeien.

Heb jij een onderwerp waarvoor jij je schaamt, terwijl jij het eigenlijk heel leuk vindt?